پاسخ هورمونی و دارویی در افراد چاق و لاغر یکسان نیست (بخش اول) غذایی که ما می خوریم روی ساعتهای درونی بدنمان تأثیر داشته و می‌تواند پاسخ هورمونی بدن را تغییر دهد. برای نخستین بار، نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که چگونه هورمون‌های گلوکوکورتیکوئیدی مانند کورتیزول، سطوح قند و چربی را به‌طور متفاوتی طی ۲۴ ساعت شبانه روز و در جریان سیری و ناشتا، استراحت و فعالیت و شب و روز کنترل می‌کنند. پژوهش جدید که روی موش‌ها انجام شده است، نشان می‌دهد که چرخه‌ی متابولیکی وابسته به زمان، با رژیم غذایی پرکالری دچار تغییر می‌شود. از آن جایی که گلوکوکورتیکوئیدها به‌عنوان داروهایی برای درمان بیماری‌های التهابی مورد استفاده قرار می‌گیرند، این یافته‌ها نشان می‌دهند که پاسخ بیماران لاغر و چاق در برابر درمان‌های استروئیدی یکسان نیست. این پژوهش همچنین نشان دهنده‌ی عملکرد بیولوژیکی ریتم‌های روزانه‌ی ترشح هورمون (ترشح زیاد قبل از بیدار شدن از خواب و سیری، ترشح کم در هنگام خواب و ناشتا) و نیز چرخه‌های روزانه‌ی ذخیره یا آزاد شدن قند و چربی در کبد است. هر سلول بدن انسان تحت تأثیر یک ساعت درونی قرار دارد که ریتم‌های شبانه روزی ۲۴ ساعتهای را دنبال می‌کند. این ریتم‌ها به‌وسیله‌ی چرخه‌ی طبیعی روز و شب و عمدتا به کمک نور خورشید و تا حدودی نیز به‌وسیله‌ی عادات اجتماعی تنظیم می‌شوند. در یک سیستم سالم، هورمون‌های گلوکوکورتیکوئیدی، هر روز صبح از غدد فوق کلیوی ترشح می‌شوند. ترشح گلوکوکورتیکوئیدها پیش از بیدار شدن موجب می‌شود که بدن اسیدهای چرب و قند را به‌عنوان منبعی از انرژی مصرف کند تا ما بتوانیم فعالیت‌های روزانه‌ی خود را آغاز کنیم. هنگامی که ریتم شبانه روزی دچار اختلال می‌شود (مثلا طی شب کاری یا پرواززدگی) یا زمانی‌که سطوح گلوکوکورتیکوئیدها تغییر می‌کند (مثلا در سندرم کوشینگ یا استفاده‌ی بالینی طولانی مدت از این داروها)، اختلالات متابولیکی شدیدی مانند چاقی، دیابت نوع 2 و بیماری کبد چرب ممکن است بروز کند. بنابراین، هدف پژوهشگران از انجام مطالعه‌ی حاضر، درک قله‌های روزانه‌ی ترشح هورمون استرس، تأثیر این هورمون‌ها روی ساعت درونی بدن و نقش آن‌ها در چرخه‌های روزانه‌ی متابولیسم بود.